Özgürlük Hayali Ekonomik Gerçekliğe Takıldı: Gençler İçin "Aile Evi" Zorunlu Sığınak Oldu
Araştırmanın sonuçlarına göre, Türkiye’de her 10 gençten 7’si hâlâ ailesiyle birlikte yaşamaya devam ediyor. Geçmiş yıllarda bir "geçiş dönemi" olarak görülen aile evi, 2025 yılına gelindiğinde barınma maliyetleri ve enflasyon karşısında gençlerin en büyük finansal kalkanı haline gelmiş durumda.
Maaşlı Çalışanlar Bile "Aile Desteği" Olmadan Geçinemiyor
Elde edilen veriler, sadece işsiz gençlerin değil, aktif iş hayatında yer alan ve düzenli geliri olan gençlerin de geçim kıskacında olduğunu kanıtlıyor. Düzenli bir işi olan her 10 gençten 3’ü (%33), ailesinden gelen ek destek olmadan ayı tamamlayamıyor. Genel tabloda ise gençlerin %55’i, hayatını idame ettirebilmek için ailesinden düzenli mali yardım aldığını beyan ediyor.
Finansal özgürlüğün en temel göstergesi olan birikim yapma yetisi ise bu kuşak için adeta bir lüks haline gelmiş durumda. Gençlerin yalnızca %24’ü bir miktar para kenara koyabilirken, "istediğim ölçüde birikim yapabiliyorum" diyenlerin oranı %6 seviyesinde kalıyor. Birikim yapabilen azınlığın temel kaynağını ise şahsi kazançlarından ziyade aileden kalan miraslar oluşturuyor.
Gençlerin Önceliği Değişti: Esneklik Değil "Güvence" Aranıyor
Kamuoyunda yaygın olan "Z kuşağı evden çalışmak ve esnek olmak istiyor" algısı, 2025 verileriyle birlikte yerini daha garantici bir yaklaşıma bırakıyor. Ekonomik belirsizlik, esnek çalışma modellerini bir özgürlük alanı olmaktan çıkarıp bir "risk faktörü" haline getirmiş durumda.
-
Ofise Dönüş İsteği: Aile evinden ayrılma hayali kuran gençler, evden çalışma yerine ofise gitmeyi tercih ediyor.
-
İş Garantisi Ön Planda: Gençlerin kariyer tercihlerinde artık ilk sırada işten çıkarılma korkusu yaşamayacakları, yan hakları güçlü ve garantili pozisyonlar yer alıyor.
-
Risk Yönetimi: Ekonomik dalgalanmalar, gençleri kariyer basamaklarında macera aramaktan ziyade "güvenli limanlara" sığınmaya itiyor.
Sonuç: Ekonomik Bağımlılık Sosyolojik Yapıyı Dönüştürüyor
‘Nesil Künyesi 2025’ araştırması, Türkiye’de yetişkinliğe geçiş sürecinin finansal engellerle nasıl ötelendiğini gözler önüne seriyor. Ekonomik baskılar, gençlerin sadece harcama alışkanlıklarını değil, aynı zamanda hayata bakış açılarını ve gelecek stratejilerini de "hayatta kalma" odaklı bir yapıya eviriyor.
