Sadece Acıyoruz…

SADECE ACIYORUZ…

Nasıl yorumlasak acaba?

Bu büyüyen bir hareketi durduramamanın acısı mı?

Engel olamamanın karşısında duyulan acizlik ve çaresizlik mi?

 Ya da…

Çuvala sığmayan mızrağı zorla tekrar çuvala sokma çabası mı?

Yoksa…

Zaten çuvaldan çıktı, zaten insanlar duydu o halde bizden duysunlar diye başlatılan karalama kampanyası mı?

Ve hangi yanlışı ele alsak acaba?

Bir harekete engel olayım derken bilerek ya da bilmeyerek İslam’da yer alan konuların da inkâr edilmeye başlanmasını mı?

“Bir topluluğa olan kininiz sizi adaletsizliğe sevk etmesin” fermanının çiğnenip adaletsizce davranılmasını mı?

Ya da…

Tevhidi bir hareketin öyle olmayanlara benzetilmesiyle yapılan yanlış kıyası mı?

Fakat biz bütün bunlar karşısında sadece; Acıyoruz.

Müslümanların da farkına vararak ya da varmadan şimdiye kadar düşmanlık gösterdikleri solcularla aynı safta birleşmelerine…

Engel olmaya çalıştıkları hareketin en önemli özelliği Tevhidi haykırmak olduğundan, aslında Tevhide mani olduklarının farkında olamamalarına…

Bilinçli geçinen insanların bile saflarını netleştirememelerine ve aslında karşı durdukları hareketin her zaman onların doğrularının yanında ve her zaman nerede olursa olsun zulmün ve haksızlığın karşısında duran bir hareket olduğunu görememelerine,

Zulüm Karşısında Zalimlerle Aynı Safta Olunmasına ve Birgün Bu Hareket Büyüdüğünde Geriye Utanç Dolu Kahkahalarınız Ve Alaylarınız Kalacağı İçin Sadece Ve Sadece ACIYORUZ…

VE BİR DE ŞİDDETLE KINIYORUZ!