Batılı Yazardan Demokrasi İtirafı

İŞTE O MAKALE:

Mısır’da bugün gerçekleşen olaylar hakkında beni tartışılmaz bir noktaya iten altı neden var.

Muhammed Mursi bu sabah gözetim altındaydı ve tek suçu ülkesinin seçilen başkanı olması.

Eğer demokratik bir hükümeti sevmiyorsanız, bu hükümeti değiştirebilme şansınız olan bir daha ki seçime kadar onunla birlikte beklemek zorundasınız. Bu demokrasinin işleyiş biçimidir.
Bunun bir askeri darbe olduğuna şüphe yoktur. Bundan başka iddialar ise absürttür.
Muhammed Baradey ve Kıpti Kilisesi, askeri darbenin arkasında yer almakla kendilerini büyük bir tehlikeye attılar. Bugün kullanılan metot sebebiyle nasıl bir hükümet olursa olsun, gelecek hükümetin hiç bir meşruiyeti yoktur. 
İngiltere Dışişleri Bakanı William Hague’nun askeri darbeyi net bir şekilde ve yürekten kınamaması berbat bir hatadır.
Bu hükümet, 1991’de Cezayir’deki gibi demokratik olarak seçilmiş diğer bir İslami rejimdir. Bugünkü olaylar Batı ve İslam Dünyası arasındaki ilişkiler için tam bir felakettir.

Burada bazı sorular ve gözlemler var. William Hague’nun bunun ‘popüler’ bir askeri müdahale olduğuna dair iddiası için daha fazla kanıt görmek isterdim. Dün meydanlarda iki milyon insanın olduğu iddiası doğru olsa bile, bu sayı Kahire nüfusunun %20’sinden az ve Mısır nüfusunun ise sadece %2.5’ini oluşturuyor.

Bu işin nasıl bu kadar ani olduğunu merak ediyorum. Bugünkü olayların Mursi’nin geçen sene seçildiği zamandan beri planlandığını tahmin ediyorum. Devrimden önce Mısır’ı ordu yönetiyordu. Derin devlet ise hiçbir zaman kontrolünü tamamen kaybetmedi ve tekrar görevine döndü. Bugünkü olaylar ile 1991’de Cezayir’de yapılan seçimler arasında açık ve endişe verici bir benzerlik var. Cezayir’de 1991’de İslamcı bir hükümet seçimle iş başına geldi. Daha sonra bir askeri darbeyle hükümet devrildi. Daha sonra 10 yıldan fazla süren bir iç savaş ve 100 binden fazla ölüyle süreç devam etti.

Dün Mısır’da yaşanan olaylar daha ciddi sonuçların ortaya çıkmasına sebep olabilir. Bizler, bu seçimleri kazanan İslamcı rejimlerin ilkelerini beğenebilir veya beğenmeyebiliriz. Fakat onlara bir şans verilmezse, birçok Müslüman demokratik bir sistemde İslam’ın hiçbir yerinin olmadığı fikrini benimseyecektir.

Peter Oborne, Dailiy Telgraph gazetesi Politika Yorumcusu